Uit een nieuw onderzoek van de vakbond FNV blijkt dat de toegang tot noodzakelijke zorg voor mensen met een laag inkomen sterk afhankelijk is van hun woonplaats. De vakbond vergeleek de gemeentelijke zorgpolissen in de regio’s Rotterdam en Haaglanden en ontdekte grote verschillen in de financiële steun die mensen via hun gemeente krijgen. Deze zorgpolissen zijn speciaal bedoeld voor mensen met een inkomen lager dan 130% van het wettelijk minimumloon, maar de inhoud van de polissen verschilt sterk per gemeente.
Kitty Jong, vicevoorzitter van de FNV, benadrukt dat dit probleem onaanvaardbaar is. Ze vindt dat de zorg voor mensen met een laag inkomen niet afhankelijk mag zijn van geluk, oftewel waar je toevallig woont. Volgens haar moeten er landelijke afspraken komen over minimabeleid, zodat iedere inwoner van Nederland recht heeft op gelijke zorg, ongeacht in welke gemeente ze wonen.
De zorgpolis is een belangrijke voorziening voor mensen met een laag inkomen die hun zorgkosten niet volledig zelf kunnen betalen. Gemeenten bieden deze polissen aan met financiële hulp, maar hoeveel steun iemand krijgt verschilt dus per plaats. Dit zorgt ervoor dat sommige mensen beter af zijn in de ene gemeente dan in de andere. De FNV vindt dat deze ongelijkheid onacceptabel is en wil dat de landelijke overheid ingrijpt.
Tijdens de presentatie van het onderzoek heeft de FNV de resultaten verder toegelicht. De vakbond waarschuwt dat de situatie waarschijnlijk nog erger zal worden door de financiële problemen waar veel gemeenten mee te maken hebben. Het komende jaar wordt door de FNV beschreven als een "ravijnjaar" voor gemeenten, waarin veel van hen mogelijk niet meer in staat zullen zijn om zorgkosten voor minima te dekken. Hierdoor dreigt de zorg voor mensen met een laag inkomen nog verder uitgehold te worden.
De FNV maakt zich zorgen over de gevolgen hiervan, vooral voor mensen die nu al moeite hebben om rond te komen. Als gemeenten hun zorgpolissen verder gaan afbouwen, kan dit desastreuze effecten hebben voor deze kwetsbare groep. Jong benadrukt daarom dat het tijd is voor de landelijke overheid om weer verantwoordelijkheid te nemen voor basisvoorzieningen zoals de zorg. Zij stelt dat het niet kan dat de zorg voor mensen met een laag inkomen afhankelijk is van hun woonplaats, en dat de overheid moet zorgen voor gelijke toegang tot zorg voor iedereen.