Toen ik ging werken als vrijwilliger in Rotterdam, had ik geen idee dat ik zou eindigen als persoonlijke spaghettisaus-expert voor oma Annie. Daar stond ik dan, midden in haar piepkleine keukentje, terwijl ik een Italiaanse symfonie in de pan roerde en Annie naast me, met haar favoriete schort aan, klaagde over de moderne muziek. "Alles klinkt tegenwoordig als een kapotte wasmachine!" riep ze. "Vroeger, toen hadden we tenminste echte muziek, zoals André Hazes!"
Maar nu gaat de gemeente Rotterdam de Unie Van Vrijwilligers (UVV) wegbezuinigen, wat betekent dat oma Annie en vele anderen binnenkort hun dagelijkse dosis gezelschap en hulp kunnen vergeten. De bezuinigingen die in 2025 moeten ingaan, zijn een ware mokerslag voor de 1800 vrijwilligers die nu vooral ouderen en kwetsbare Rotterdammers ondersteunen. Want ja, ook die vrijwilligers hebben steun nodig en die kregen ze van de Unie.
Neem meneer Dobber bijvoorbeeld, die ik tijdens mijn rondes ontmoette. Hij vertelde me hoe zijn BezoekMaatje, Susan, zijn enige verbinding met de buitenwereld was. "Sinds ik Susan ken, voel ik me minder alleen. Ze komt langs, neemt een toetje mee, en we kijken samen naar Feijenoord." Zonder deze vrijwilligers, vertelde hij me, zou hij dagenlang niemand spreken en zou zelfs een simpele pot bonen openen een uitdaging worden.
Ik herinner me nog goed de dag dat ik met een andere vrijwilliger een buurtfeest organiseerde. We hadden besloten om een bingo-avond te houden, wat uiteindelijk uitmondde in een wild dansfeest met rollators en kunstgebitten als castagnetten. Het was een hilarische chaos, maar het belangrijkste was dat iedereen plezier had en zich eventjes minder eenzaam voelde. Zoiets simpels als een beetje menselijke interactie kan een wereld van verschil maken.
En nu zegt de gemeente: "Sorry, maar we moeten bezuinigen." Misschien moeten ze dat maar eens uitleggen aan de ouderen die nu hun wekelijkse koffiemomentje mogelijk kwijtraken. Of aan de kinderen die rekenen op naschoolse opvang die door vrijwilligers wordt gerund. Bezuinigen op vrijwilligerswerk? Dat is alsof je probeert geld te besparen door de banden van je fiets leeg te laten lopen en dan te klagen dat je niet vooruitkomt.
Dus, beste gemeentebestuurders van Rotterdam, als jullie echt denken dat het schrappen van deze subsidies een goed idee is, dan stel ik voor dat jullie eens een dagje meelopen met onze vrijwilligers. Misschien komt er dan een beetje besef dat deze besparingen op de lange termijn alleen maar meer kosten en problemen veroorzaken.
En aan mijn mede-Rotterdammers: laten we op een ludieke manier onze stem laten horen. Ik stel voor dat we allemaal verkleed als onze favoriete vrijwilliger het stadhuis bestormen. Als Oma Annie in haar keukenschort of meneer Dobber met zijn Feijenoord-shirt en ikzelf als spaghetti-orkestleider. Samen kunnen we laten zien hoe belangrijk vrijwilligerswerk is voor onze stad. Rotterdam, laten we onze vrijwilligers steunen!
