Tachtig jaar vrijheid klinkt als een eeuwigheid, en voor veel Rotterdammers voelt het ook zo. Want er zijn steeds minder mensen die de bevrijding bewust hebben meegemaakt. De generatie die oorlog aan den lijve ervoer, verdwijnt langzaam. Dat maakt onze vrijheid kwetsbaarder dan ooit. En juist daarom is het belangrijk om er bewust bij stil te staan.
We wonen in een stad die door oorlog getekend is. Geen verre verhalen van familieleden, maar een stad waar bommen het hart wegsloegen. Een stad waar 800 levens in vijftien minuten verloren gingen en tienduizenden mensen dakloos werden. Rotterdam zag zijn Joodse inwoners verdwijnen via Loods 24 naar Westerbork, naar Auschwitz. Hun laatste reis begon hier, bij ons thuis.
Toch heeft Rotterdam zich nooit laten breken. Juist hier bouwen we altijd verder. Niet lullen, maar poetsen. Maar zijn we soms zó goed in doorgaan geworden dat we vergeten waarom vrijheid eigenlijk kostbaar is?
Vrijheid is meer dan een excuus voor een festival, muziek en gezelligheid. Vrijheid betekent verantwoordelijkheid. Het betekent actief werken aan een samenleving waar iedereen zich thuis voelt. Vrijheid vraagt inzet van ons allemaal. Jong en oud, links en rechts, wit en donker. Vrijheid gaat over hoe we samenleven, hoe we onze stad maken en beschermen.
Ja, we mogen feest vieren op 5 mei, maar laten we nooit vergeten wat we precies vieren. Vrijheid is kwetsbaar en vraagt voortdurende inzet. Niet alleen op Bevrijdingsdag, maar iedere dag opnieuw. Want als we niet weten waar we vandaan komen, weten we ook niet waar we naartoe willen.
Dus vier de vrijheid. Maar vier bewust.
- Ellen Verkoelen is fractievoorzitter van de Jongere Ouderen Unie (JOU), Lijst Verkoelen in Rotterdam
