Daar stonden ze dan. In pak, met visieloos enthousiasme te verkondigen dat de Rotterdamse haven op een kruispunt staat. Alsof we bij een verkeerslicht staan dat al drie jaar op knipperend oranje staat. "Een kompas zonder tempo en zonder keuzes is een papieren tijger," zei iemand met serieus gezicht en serieus kapsel. Nou, ik weet niet wie die tijger ooit... Lees meer

Erfpacht. Een ogenschijnlijk technisch begrip waar makelaars, huiseigenaren, bewoners en notarissen jarenlang weinig grip op hadden en waar men bij hypotheken, koop en verkoop van woningen liever niet over sprak. Maar voor tienduizenden Rotterdammers is erfpacht inmiddels een nachtmerrie geworden. De grond onder hun huis, ooit een detail, is nu een probleem... Lees meer

Dementie, een stille dief, sluipt door het hoofd en steelt herinneringen zoals de nacht het licht verdrijft. Maar soms laat ze toch een herinnering ontsnappen. Herinneringen die ooit helder waren als kristalhelder water, zijn nu dof geworden als verweerd glas, dat het licht niet meer doorlaat. Toch flikkert er soms een lichtpuntje dat de juiste woorden... Lees meer

Rotterdam, mijn geliefde stad waar de havens bruisen en de skyline elke dag verandert, krijgt weer een nieuwe begroting om de kiezen in te zetten. En laten we eerlijk zijn, er valt dit keer een hoop te knagen. Want als je dacht dat de gemeente wel zou begrijpen dat armoede, werkloosheid en stijgende zorgkosten geen modegrillen zijn, dan kom je bedrogen uit.... Lees meer

Ik zeg het zoals het is: ik ben nooit een liefhebber van vuurwerk geweest. Die harde, onverwachte knallen vlak naast je… ik vind het eerder angstaanjagend dan feestelijk. En de jongens die vuurwerk gooien naar mensen, hulpverleners, brievenbussen en vuilnisbakken? Dat is geen traditie. Dat is misdadig gedrag met levensgevaarlijk schietmateriaal. De... Lees meer

De VVD is van de wal, of beter nog, van God los. Het is dezelfde partij die jarenlang de slopershamer hanteerde bij het neerhalen van maar liefst 800 bejaardentehuizen in Nederland. Weg ermee. Ouderen moesten voortaan zelfstandig wonen. Dat zou beter, moderner, vrijer zijn. Maar vooral goedkoper, dát was namelijk de enige echte drijfveer achter deze... Lees meer

Voor een waardig levenseinde zijn mensen die lijden en thuis willen sterven afhankelijk van hun huisarts. Dat is tricky, want niet alle huisartsen werken mee aan euthanasie en zelfs palliatieve zorg kunnen zij op principiële gronden weigeren. De uitvoering is namelijk voor hen emotioneel belastend. Vrijwel in alle verdere gevallen ligt daar een... Lees meer

Dementie, een stille dief, sluipt door het hoofd en steelt herinneringen zoals de nacht het licht verdrijft. Maar soms laat ze toch een herinnering ontsnappen. Herinneringen die ooit helder waren als kristalhelder water, zijn nu dof geworden als verweerd glas, dat het licht niet meer doorlaat. Toch flikkert er soms een lichtpuntje dat de juiste woorden... Lees meer

Toen ik zeven jaar was mocht ik op pianoles. De piano, glanzend zwart van het merk Ringpiano, moest worden vervoerd van een familielid uit het oosten van het land naar Den Haag. Zij woonden op de parterre maar wij zaten op de tweede etage van een portiekwoning voorzien van een binnen- en buitentrap.  Al gauw werd duidelijk dat vervoer binnendoor... Lees meer

Ouderen hebben meestal grotere woningen wat een doorn in het oog van woningzoekende jonge gezinnen is. Dat komt omdat in de meeste gevallen hun kinderen er nog in zijn opgegroeid. De warme herinnering aan die tijd stimuleert het verhuizen daarna niet. Zo gaat dat in het leven. Dat die ouderen op hogere leeftijd nog steeds op datzelfde adres wonen heeft... Lees meer

Bij het Verkeerscirculatieplan van Rotterdam heb ik net zoveel vraagtekens als een toerist op het Hofplein. Want hoe mooi dit plan ook klinkt, hoe mooi men het ook heeft opgeschreven, hoe opgewekt de wethouder het ook heeft gepresenteerd, duidelijk is dat niet iedereen mee kan rijden op deze weg naar vooruitgang.Verkeersfilters, autoluwe zones, omleidingen,... Lees meer

De zon stond hoog aan de azuurblauwe hemel terwijl de hittegolven dansten boven het asfalt. Ik, een Rotterdammer in hart en nieren, genoot van mijn vakantie op het idyllische Griekse eiland Zakynthos. Mijn huurauto, een oude Fiat Panda, bracht me naar de meest afgelegen strandjes en schilderachtige dorpjes. Vandaag stond een rit naar de bergen op het... Lees meer

De ouderen onder ons herinneren zich vast nog wel dat vergeelde kartonnen kaartje, vastgeprikt in de meterkast in het ouderlijk huis? “Als de bom valt: ramen dicht, radio op 675 kHz, emmertje water klaarzetten.” Een soort huishoud­evangelie, afkomstig uit de brochure ‘Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf ‘, 1961 van de Bescherming... Lees meer

Daar stonden ze dan. In pak, met visieloos enthousiasme te verkondigen dat de Rotterdamse haven op een kruispunt staat. Alsof we bij een verkeerslicht staan dat al drie jaar op knipperend oranje staat. "Een kompas zonder tempo en zonder keuzes is een papieren tijger," zei iemand met serieus gezicht en serieus kapsel. Nou, ik weet niet wie die tijger ooit... Lees meer

Soms komt de overheid met een campagne waar je van denkt: “Ja hoor, dit is ‘m.” En dan zie je het filmpje. Twee vrienden zitten in de kroeg, eentje zegt iets glibberigs tegen de serveerster, iets dat vroeger onder 'humor' viel en nu terecht onder 'intimidatie'. De andere vriend kijkt moeilijk. Héél moeilijk. Je hoort hem denken: "Wat zou de overheid... Lees meer