Natuurlijk moeten we oog hebben voor álle woningzoekenden in onze stad. Natuurlijk verdienen jongeren, daklozen en statushouders onze zorg, maar laten we eerlijk zijn: wie zijn steeds weer de klos?  Juist, onze ouderen!  Elke crisis opnieuw zijn zij het makkelijkste slachtoffer.  Of het nu gaat om pensioenen korten, of om de... Lees meer

Ik zeg altijd: naar Den Haag ga je alleen als het écht niet anders kan. Bijvoorbeeld als Feyenoord uit speelt tegen ADO en je wil zien hoe je club daar met 3-0 wint, op blote voeten. Of als je tante uit Scheveningen jarig is en ze dreigt je uit de erfenis te schrijven als je niet komt. Dus toen ik hoorde dat de NAVO-top in Den Haag plaatsvond, lachte... Lees meer

Fietsen in Rotterdam, wat een drama. Laat me jullie meenemen op een reis door de tijd. Ooit, zo'n veertig jaar geleden, was fietsen in deze stad een waar genot. Ja, echt waar. Ik herinner me nog goed hoe ik als kind over de brede, rustige fietspaden reed zonder al te veel gedoe. Er was genoeg ruimte voor iedereen en je hoefde je geen zorgen te maken over... Lees meer

Alles wat in Amerika actueel mis gaat (of goed) wordt over twintig jaar in ons land herhaald als de normaalste zaak van de wereld. Het zogenaamde beloofde land heeft altijd met alles een voorsprong gehad op het oude Europa. Alleen de klok loopt er achter. Ik moest deze week terugdenken aan een film waarvan de titel me weliswaar is ontschoten, maar die... Lees meer

 Dat de Rotterdamse coalitiepartijen Leefbaar, VVD, D66 en Denk net doen alsof hun neus bloedt over 359 miljoen renovatiekosten voor Museum Boijmans van Beuningen, dat snap ik. Ze dekken elkaar tot de laatste snik. Dat CDA, PvdA en GroenLinks hun kiezen stijf op elkaar houden, logisch, want die staan hand in hand in diepe rouw aan de basis van het... Lees meer

Wat begon met asbestsanering eindigt in een gebed zonder eind. Een eindeloze cyclus van herplannen, overschrijden, en doorschuiven.In januari 2019 moest Museum Boijmans van Beuningen acuut sluiten. Ad van der Steur’s prachtige gebouw uit 1935 bleek van binnen een vezelrijk risico voor de volksgezondheid.Maar ja, Rotterdam zou Rotterdam niet zijn als we... Lees meer

Dementie, een stille dief, sluipt door het hoofd en steelt herinneringen zoals de nacht het licht verdrijft. Maar soms laat ze toch een herinnering ontsnappen. Herinneringen die ooit helder waren als kristalhelder water, zijn nu dof geworden als verweerd glas, dat het licht niet meer doorlaat. Toch flikkert er soms een lichtpuntje dat de juiste woorden... Lees meer

Ouderen hebben meestal grotere woningen wat een doorn in het oog van woningzoekende jonge gezinnen is. Dat komt omdat in de meeste gevallen hun kinderen er nog in zijn opgegroeid. De warme herinnering aan die tijd stimuleert het verhuizen daarna niet. Zo gaat dat in het leven. Dat die ouderen op hogere leeftijd nog steeds op datzelfde adres wonen heeft... Lees meer

De zon stond hoog aan de azuurblauwe hemel terwijl de hittegolven dansten boven het asfalt. Ik, een Rotterdammer in hart en nieren, genoot van mijn vakantie op het idyllische Griekse eiland Zakynthos. Mijn huurauto, een oude Fiat Panda, bracht me naar de meest afgelegen strandjes en schilderachtige dorpjes. Vandaag stond een rit naar de bergen op het... Lees meer

De ouderen onder ons herinneren zich vast nog wel dat vergeelde kartonnen kaartje, vastgeprikt in de meterkast in het ouderlijk huis? “Als de bom valt: ramen dicht, radio op 675 kHz, emmertje water klaarzetten.” Een soort huishoud­evangelie, afkomstig uit de brochure ‘Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf ‘, 1961 van de Bescherming... Lees meer

Ik zeg altijd: naar Den Haag ga je alleen als het écht niet anders kan. Bijvoorbeeld als Feyenoord uit speelt tegen ADO en je wil zien hoe je club daar met 3-0 wint, op blote voeten. Of als je tante uit Scheveningen jarig is en ze dreigt je uit de erfenis te schrijven als je niet komt. Dus toen ik hoorde dat de NAVO-top in Den Haag plaatsvond, lachte... Lees meer

Ach, Hoek van Holland. Dat pittoreske eindstation van de metro waar het zand altijd tussen je tenen knarst en de Chardonnay sneller vloeit dan het getij. Al sinds 2016 verzamelen zich daar elke zomer muzikanten – vrolijke vogels zonder nest – om het strandplein op te vrolijken met muziek die rechtstreeks uit het hart komt. Niet op uitnodiging van een... Lees meer