‘’Rotterdam kent een grote en hechte gemeenschap met wortels in Kaapverdië. De zware natuurramp op São Vicente heeft geleid tot kolkende water- en modderstromen die op hun weg naar zee complete woonwijken hebben weggespoeld. Er zijn negen doden gemeld, veel vermisten en er is grote materiële schade. Veel Rotterdammers maken zich zorgen om familie en vrienden en daarom is het in het kader van internationale solidariteit belangrijk dat Rotterdam zich betrokken toont en waar mogelijk bijdraagt aan hulp en herstel.’’
De noodkreet van D66-raadslid Joan Nunnely is duidelijk en bovendien wil ze dat de eventuele hulp ook daadwerkelijk terechtkomt bij de getroffen gezinnen en niet verloren gaat ‘’in logistieke of organisatorische obstakels.’’
Maar voordat het zover is tast ze af of het stadsbestuur van Rotterdam publiekelijk bereid is solidariteit te tonen met de slachtoffers en hun families en of het kan onderzoeken of en op welke wijze Rotterdam een bijdrage kan leveren aan noodhulp, bijvoorbeeld via samenwerking met hulporganisaties, het Rode Kruis of lokale Kaapverdische initiatieven?
