Op zondagmiddag kwamen ruim duizend mensen bijeen op het Schouwburgplein in Rotterdam om te protesteren tegen gendergerelateerd geweld en femicide. De betogers liepen hand in hand door de stad, met borden waarop stond dat veiligheid een recht is en dat samen tegen vrouwenmoord gestreden moet worden. De protestmars maakt deel uit van een reeks acties van de Dolle Mina’s deze zomer, waaronder symbolische vormen van verzet tegen anti-abortusbijeenkomsten en ongelijke sanitaire voorzieningen. Met deze protestmars vragen zij onder meer om femicide en psychisch geweld expliciet op te nemen in het Wetboek van Strafrecht en om een landelijke hulplijn voor vrouwen in nood in te voeren.
Tijdens een indrukwekkende toespraak op het plein sprak de vader van een slachtoffer, wiens dochter werd vermoord door haar ex-partner, over de traploze escalatie van controle tot dodelijk geweld. Toen een betoger het podium betrad en riep dat mannen het ook zwaar hebben, veerde het publiek op met de kreet ‘Genoeg is genoeg’, die lang bleef hangen. Het incident benadrukte volgens de organisatie dat de urgentie om femicide aan te pakken nog altijd actueel is.
De geschiedenis van de Dolle Mina’s toont dat hun ludieke aanpak al sinds de jaren zeventig structurele ongelijkheid aan de kaak stelt. In 1970 ontstond de beweging als speelse tegenreactie op gevestigde feministische organisaties, en technieken zoals toiletacties en theatrale ingrepen karakteriseren hun geest van verzet. Nu, ruim vijftig jaar later, gebruikt een nieuwe generatie diezelfde humoristische strategie om maatschappelijke gesprekken te openen en bewustzijn te vergroten, mede omdat Nederland op de emancipatie-index is gedaald van plek 28 naar 43.
Statistieken onderstrepen de ernst van het probleem. In 2024 werden 24 vrouwen door hun (ex-)partner vermoord en zijn er daarnaast tientallen pogingen tot femicide gemeld. Het crisismeldpunt Veilig Thuis ontving in juni eenderde meer meldingen ten opzichte van vorig jaar. Ondanks stappen zoals extra opleiding voor politie en OM-teams en maatregelen tegen psychisch geweld, wijzen rapporten op lange wachtlijsten, ontbrekende opvangplekken en belemmerende regels rond aangiften bij stalking.
Fractievoorzitter Ellen Verkoelen van JOU, Lijst Verkoelen verwoordt het als volgt: “Het is tijd dat de politiek dit signaal serieus neemt. De protestmars in Rotterdam laat zien dat vrouwen niet langer willen wachten op verandering. Het wettelijk erkennen van femicide en psychisch geweld als afzonderlijke misdrijven is fundamenteel. Evenzo is de roep om een laagdrempelige, landelijke hulplijn en meer noodopvang niet vrijblijvend: dit moet beleid worden met concrete uitvoering. Het is niet alleen een kwestie van menselijkheid, maar van verantwoordelijkheid en urgentie. Iedere week dat vrouwen nog kwetsbaar zijn bij melding, terwijl de systemen tekortschieten, is er één teveel.”
Fractievoorzitter Verkoelen sluit af met een afgewogen boodschap: “Wat we vandaag zien is geen symbool, maar een katalysator. De roep om veiligheid is helder. Genoeg is echt genoeg. Wij moeten eigenlijk de 'moeders van Argentinië worden, elke eerste zondag van de maand samenkomen op het Schouwburgplein in Rotterdam, net zo lang totdat het in orde is. ”
