Inwoners van Nesselande worden gemiddeld 12 jaar ouder dan mensen in de buurt van Delfshaven. Raadslid Dennis Tak van de PvdA liet met dit citaat uit een onderzoek van Lex Burdorf van het Erasmus MC uit 2018 ook het stadsbestuur heel even in vertwijfeling achter, want wethouder Simons woont in Nesselande en wethouder Lansink-Bastemeijer in Delfshaven.
Zelf schreef Tak ‘’zich ook kapot te zijn geschrokken’’, want hij woont tegen Delfshaven aan. En hoewel de hoogleraar verwacht dat het actuele verschil na zeven jaar inmiddels minder zal zijn, blijkt uit een inmiddels nieuw verschenen RIVM-rapport dat de wijk waarin je woont weldegelijk ‘’de grote voorspeller is van je gezondheid.’’
De vraag van Tak was dus: doet het stadsbestuur hier iets aan? In elk geval heeft hij antwoord gekregen. Maar of hij er veel wijzer van is geworden en beter door slaapt, geen idee. Hij kreeg per brief namelijk een ambtelijke opsomming van beleidsspeerpunten en hoofdambities retour, zoveel zelfs dat het hem waarschijnlijk duizelde.
Let op: Rotterdam gaat de verschillen namelijk terugdringen met een verbeterd pakket aan eisen betreffende duurzaamheid, kwaliteit, klimaatbestendigheid, woninggrootte, gezondheid (goede ventilatie, geen vocht, geluid en hitte), een gevarieerd woningaanbod, waar de woonomgeving gezond, veilig en toegankelijk is en uitnodigt tot ontmoeting, zoals maatregelen tegen verkeerslawaai, hittestress, luchtvervuiling of zelfs vergroening. En niet te vergeten: de realisatie van openbare sport- en spelvoorzieningen en toegankelijke wandel- en fietsroutes.
Daarnaast lobbyt Rotterdam voor een gerichter en steviger preventiebeleid en meer juridische bevoegdheden om bijvoorbeeld in te kunnen grijpen op een ongezonde voedselomgeving. Bovendien wijst Pharos, het expertisecentrum voor het terugdringen van gezondheidsverschillen, er volgens de antwoordambtenaar van welzijnswethouder Achbar op dat het verbeteren van bestaanszekerheid een fundamenteel onderdeel is van het verkleinen van die gezondheidsverschillen. En als klap op de vuurpijl werd Tak 1) herinnerd aan de Woonvisie 2024 waarin veel te lezen valt over toekomstbestendige woningen en vitale wijken en 2) aan het bestaande brede scala aan interventies, zoals gezondheidsnota, armoede en schuldenaanpak, leefomgeving en het bestaan van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid.
Maar net op het moment dat Tak – al lezende – het vermoeden kreeg in de naaste toekomst net zo oud te worden als iemand die aan de voet van de Euromast in het Park woont, stak de ambtenaar met gevoel voor humor zelf de draak met zijn antwoord en eindigde de brief met de realiteit: ‘’Gezondheidsverschillen zijn altijd al geweest, volledig wegwerken van deze verschillen is niet realistisch.’’
