Aan het water bij het Burgemeester Bosplein zit een plekje dat een rijke historie ademt. Een oude keermuur met het wapen van Overschie dat herinnert aan het 1000-jarig bestaan van de wijk. Het is opgeknapt na een signaal van een bewoner.
‘Daar zijn we blij mee, want we zien niet alles’, vertelt Jeroen van der Steen, voorzitter van de wijkraad en bestuurslid van Museum Overschie. ‘Veel kunstwerken en monumenten vertellen het verhaal van Overschie. Die moeten wèl behouden blijven.'
De Burgemeester Bosbank, de keermuur met daarop het wapen, is zo’n plek. Het ligt aan het water bij het pleintje dat net als de nabije straat is vernoemd naar Jan Bos. Hij was burgemeester van Overschie van 1896 tot 1920. In 1929 schonk de weduwe van de burgemeester het monument aan de gemeente, om te vieren dat de wijk 1000 jaar bestond.
Het monument ligt er nu spic en span bij, maar dat was een paar jaar geleden wel anders. ‘Het zag er oud en vervallen uit’, vertelt buurtbewoner Liesbeth Lansbergen die destijds aan de bel trok bij de gemeente. ‘De tegels waren ongelijk en de trap was verwaarloosd. De beplanting was dood en zowel de muur als het wapen van Overschie waren aangetast.’
In een mail deelde Liesbeth haar zorgen over verpaupering van de omgeving en met name deze plek. ‘Het mag de aandacht krijgen die het verdient’, schreef ze. En die aandacht kreeg het. Over het onderhoud waren geen duidelijke afspraken, maar dat veranderde toen de keermuur, groene reling en het wapen werden opgenomen in het beheersysteem van de gemeente en werden aangepakt.
‘Een ambachtelijke klus’, vertelt Peter Salters van de gemeente. ‘Het herstel van de muur is ouderwets metselwerk. Het hele monument is gereinigd, voegen zijn hersteld, stenen zijn vervangen en het straatwerk ligt weer recht. Een detail: de uitstroomopening naar het water is aangepast. Het regenwater van de vloer stroomt niet over de muur, waardoor er minder aanslag komt op het metselwerk. Dus minder onderhoud in de toekomst.'
Ook de traptreden zijn gerestaureerd. En het wapen zit weer strak in de verf. Peter: 'De jaartallen A929 en 1929 op het wapen hebben de kleuren rood, wit en groen, maar welke precies? Via foto’s, documenten en tekeningen uit Museum Overschie zijn de oorspronkelijke kleuren zoveel mogelijk benaderd. Dit werk is mijn passie. Je doet het voor de stad en de Rotterdammer. Deze locaties moeten we voor de volgende generaties goed wegzetten.’
‘Voor jonge gezinnen is het een ontmoetingsplek’, merkt bewoner Liesbeth aan de drukbezette glijbaan en bank op het pleintje aan de straatkant. De vroegere stenen bankjes bij de muur kwamen niet terug, na een peiling onder omwonenden die overlast en zwerfvuil vreesden.
Liesbeth: ‘Er is veel werk verricht. Het is prachtig geworden! We genieten er volop van. Wij speelden er zelf al als kind, daarna onze kinderen en nu komen we er met de kleinkinderen. Voor ons is het een en al nostalgie.’ ‘Het is een mooie wijk met een lange geschiedenis’, vult Jeroen aan.
Hij duikt er graag even in: ‘De buurt is een uitbreiding van het historisch centrum. Wist je dat hier aan de Wouwerlaan in de jaren ’50 een zwembad was?'
En over het 1000-jarig bestaan: we weten dat rond 993 al in documenten “de Schie” werd vermeld, en dat de eerste bewoners zich er hadden gevestigd. Later werd het “Ouderschie”, dat we nu kennen als Overschie.
Toen er een dam in het riviertje de Schie kwam, ontstond buitendijks het nieuwe dorp “Nieuw Schiedamme”, wat nu Schiedam is. Overschie was een zelfstandige gemeente tot het in 1941 werd ingelijfd door Rotterdam. Het jaartal “1929” op het wapen laat in ieder geval zien dat er weer een feestje aankomt. Nog even en dan bestaan we 1100 jaar!’
