Het CBS heeft een representatieve groep van bijna 250.000 Nederlanders gevraagd om een rapportcijfer te geven over in hoeverre ze zich gelukkig voelen en tevreden zijn met hun leven. Martijn Hendriks, adjunct wetenschappelijk directeur en Associate Professor bij Erasmus Happiness Economics Research Organisation, heeft die rapportcijfers gekoppeld aan data over waar de persoon woont. Wat blijkt? Rotterdammers geven hun eigen geluk een lager rapportcijfer dan mensen elders in Nederland.
"In stedelijke gebieden zijn 85% van de mensen gelukkig, ten opzichte van 89% van de Nederlanders in niet-stedelijke gebieden", vertelt Martijn Hendriks op de website van de Erasmus Universiteit. “De paradox is dat stedelingen minder gelukkig zijn maar dat Nederland in rap tempo verstedelijkt. De stad wordt gezien als levendiger en minder saai. Uitgaansgelegenheden trekken jongeren aan. En wat blijkt? Bijna alle bevolkingsgroepen zijn gelukkiger buiten de stad, maar de uitzondering hierop zijn jongvolwassenen en mensen met hoge inkomens."
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat Rotterdammers gelukkiger worden? Moeten inwoners zelf vaker de slingers ophangen of is de overheid/gemeente hier verantwoordelijk voor? Hendriks adviseert de gemeente Rotterdam dan ook: "De effectiefste weg naar groter geluk is je richten op het scheppen van de randvoorwaarden zodat kwetsbare mensen zelf kunnen voorzien in hun basisbehoeften. En als kwetsbare mensen hierdoor gelukkiger worden, zal iedereen daarvan profiteren omdat gelukkigere mensen productiever en socialer worden en gezonder gaan leven."
