Het is zorgwekkend dat BP, in navolging van Shell, bekendmaakt de bouw van een SAF-fabriek voor duurzame vliegtuigbrandstof in Rotterdam te stoppen. Havenwethouder Robert Simons en gedeputeerde Arne Weverling van de Provincie Zuid-Holland waarschuwen dat de leegloop van investeringen en bedrijven in de Rotterdamse haven in een steeds zorgelijker tempo doorgaat. Ze roepen het kabinet en de Tweede Kamer op tot versneld ingrijpen.
Het nieuws volgt op een reeks tegenslagen voor de haven. Zo besloot BP kort geleden wel te investeren in de productie van groene waterstof in Spanje en Duitsland, waardoor de geplande electrolyser in Rotterdam niet doorgaat. Ook Mitsubishi Gas Chemical heeft vorige week aangekondigd de bouw van haar fabriek stil te leggen, terwijl ExxonMobil investeringen in een plasticrecyclingproject opschort. Eerder dit jaar legden ook Gunvor, Tronox, LyondellBasell, Westlake en Indorama hun productie stil. Samen illustreren deze ontwikkelingen een steeds verontrustendere trend van investerings- en bedrijvendegradatie in de Rotterdamse haven.
Havenwethouder Robert Simons: “De de-industrialisatie van Nederland versnelt in een alarmerend tempo met verstrekkende gevolgen voor onze toekomstige welvaart en ons verdienvermogen. Het kabinet moet nu écht doorpakken met stevige, structurele maatregelen, in plaats van kleine stapjes. Er wordt in Den Haag nog gesproken over een voorstel van de Rotterdamse havengemeenschap dat het verschil kan maken, maar uitstel kunnen wij ons niet meer veroorloven.”
Gedeputeerde Arne Weverling: “Nederland verliest het in Europa op het gebied van investeringsklimaat. Hoge stroomkosten, netcongestie en complexe regelgeving maken het voor bedrijven steeds moeilijker om hier rendabel en duurzaam te investeren. Ondertussen kiezen zij massaal voor landen waar de randvoorwaarden beter zijn en de Nationale overheid meer meedenkt. Het gevolg? Bedrijven en werkgelegenheid verdwijnen, innovaties blijven uit, en de haven verwordt langzaam tot een decor van vroeger glorie; een openluchtmuseum van wat ooit was. Dit is niet alleen een industrieel probleem. Het is een dreiging voor de financiering van onze welvaart en onze verzorgingsstaat.”
Simons en Weverling benadrukken dat het vertrek van bedrijven niet alleen gevolgen heeft voor de werkgelegenheid, maar ook voor de strategische autonomie van Nederland en Europa. Beide bestuurders roepen daarom op tot meer snelheid en extra maatregelen om Rotterdam en Zuid-Holland aantrekkelijk te houden voor investeringen en het investeringsklimaat voor innovatieve bedrijven te verbeteren. Zo moeten de nettarieven structureel omlaag en moet er meer vaart worden gemaakt met de stikstofaanpak.
