In Vrolijk verval neemt Hedy d'Ancona op humoristische en prikkelende wijze de stereotypering van ouderen onder de loep. Ze maakt duidelijk dat ouder worden niet gelijkstaat aan onzichtbaarheid of passiviteit, iets wat de maatschappij vaak suggereert. Met scherpe observaties en persoonlijke anekdotes pleit ze voor de emancipatie van ouderen: een groep die volgens haar te vaak aan de kant wordt gezet.
D'Ancona bekijkt ouder worden vanuit een politiek en sociaal perspectief, waarbij ze aandacht besteedt aan hoe de samenleving ouderen ziet en behandelt. Ze hekelt de eenzijdige beeldvorming van ouderen als kwetsbaar of hulpbehoevend en stelt daartegenover dat ouder worden juist kansen biedt voor nieuwe ervaringen en inzichten. Ze maakt duidelijk dat het mogelijk is om met volle teugen van het leven te blijven genieten, zelfs wanneer je ouder wordt.
Het boek is doorspekt met humor, wat de vaak serieuze onderwerpen luchtig en toegankelijk maakt. D'Ancona weet als geen ander hoe je met een glimlach onderwerpen kunt aansnijden die vaak beladen of zelfs ongemakkelijk zijn. Hoewel ze de harde realiteit van ouderdom niet uit de weg gaat, benadrukt ze dat er ook veel te lachen valt in deze fase van het leven.
Wat dit boek bijzonder maakt, is dat het een nieuwe kijk biedt op wat ouder worden kan betekenen. Het is een krachtig pleidooi om het verval van het lichaam niet als iets tragisch te zien, maar als een onderdeel van het leven dat met humor, moed en zelfspot tegemoet getreden kan worden. D'Ancona's frisse en rebelse benadering maakt Vrolijk verval tot een inspirerend boek voor iedereen die zich niet wil laten vangen in de traditionele ideeën over ouderdom.
