Op de parkeerplaats voor de flat aan de Cordell Hullplaats lijken de herfstbladeren onophoudelijk te vallen. Kliko’s vol. Daarom organiseerden bewoners afgelopen week samen met OpzoomerMee, de gemeente Rotterdam en een tiental andere Rotterdamse
straten een veegdag. Als het blad schoon genoeg is, kan de gemeente het fermenteren tot bokashi.
Bokashi is een Japanse bodemverbeteraar die zorgt voor gezonde bacteriën, schimmels, regenwormen en kevertjes in de bodem. Hierdoor groeien planten beter, geven ze meer bloesem en hebben ze minder water nodig. Een superfood voor het bodemleven.
Ger Rüter woont aan de Cordell Hullplaats en doet al twintig jaar vrijwilligerswerk in zijn wijk. Sinds een paar jaar doet hij ook mee aan de club van schoonmaakbendes. Altijd in goed overleg met Anda Noordhuis van OpzoomerMee. “Een perfecte steun en een fantastisch mens”, knikt hij dankbaar.
Anda vertelt waarom ze vanuit OpzoomerMee sinds 2016 de schoonmaakacties stimuleren. “Uit onderzoek blijkt dat een schone omgeving bijdraagt aan het woonplezier”, begint ze. “En je merkt dat bewoners die meedoen goed beseffen dat de gemeente het niet alleen kan. Samen willen ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen omgeving.”
Ook Els van Dam, projectleider bij de gemeente, benadrukt dat Rotterdam haar ambities voor een circulaire stad in 2050 alleen samen met bewoners voor elkaar krijgt. “We hebben iedereen die zich in de stad bevindt en in aanraking komt met afval en grondstoffen nodig om die transitie te kunnen maken. Hoe meer straten meedoen, hoe normaler het wordt om samen verantwoordelijkheid te nemen voor de buitenruimte.”
Bij Ger zit dat verantwoordelijkheidsgevoel er wel in. Hij vindt het belangrijk om zijn steentje bij te dragen, vooral voor de mensen die er wonen. ’s Winters, als hij oudere buurtbewoners met hun rollator over de natte bladeren ziet glibberen, denkt hij vaak aan zijn eigen oude dag: “dan ben je toch dolblij als je daarmee geholpen kan worden?” Daarom werkt hij met een team van betrokken buren wekelijks aan het onderhouden en schoonhouden van zijn wijk. “Je kunt het alleen maar met elkaar doen”, zegt ook Ger.
Dat er van het blad bokashi – of compost – gemaakt wordt, vindt Ger nuttig. “De maatschappij is doorgeslagen in weggooien. Maar we moeten denken aan het milieu.” Thuis gebruikt hij bijna geen plastic flesjes en blikjes meer. “En hier in het gebouw gaat het altijd gescheiden, net als plastic en papier.”
Om de hoek, aan de Kellogplaats, veegt ook Ton met zijn buren regelmatig de parkeerplaats aan die iedere herfst weer gehuld is in een dikke laag bruin blad. Door zijn andere vrijwilligerswerk, als secretaris bij een energiecoöperatie, is hij flink bezig met het milieu en de energietransitie. “En met de circulaire economie, want daar zullen we toch echt naartoe moeten. We kunnen niet eindeloos doorgaan met de aarde leegeten”, stelt hij.
Aan de pilot met bokashi doet hij daarom graag mee. En dat vergt best wat toewijding. Ton: “Het blad dat we voor de bokashi inzamelen, moet schoon en droog zijn. Er mag maar vier procent vervuiling inzitten, dus we halen al het zwerfafval ertussenuit. Als bladeren nat zijn, zoals vandaag, is de vervuiling hoger. Dan kan de gemeente het wel gebruiken voor compost, maar niet voor bokashi.”
Gelukkig vulden de vrijwilligers twee weken geleden al vier kliko’s schoon, droog blad om bokashi van te maken. Want Ton is vol verwachting over wat de Japanse bodemverbeteraar straks voor de bloembakken van zijn flat kan betekenen. “Ik zag laatst een reportage op RTV Rijnmond over een proef in een van de Rotterdamse parken. Ze hadden twee bedden met planten: één met bokashi en één zonder. Het was een wereld van verschil. Met bokashi waren de planten gezond en groot. En de planten zonder bokashi waren, nouja, op sterven na dood.”
