Herinnert u zich de tijd nog dat we autootjes gingen kijken langs de kant van de weg? Een zelf zelfgesmeerde boterham in de ene en een lauw bakkie koffie in de andere hand. Koffie uit de meegenomen thermoskan. Het zogenaamde bermtoerisme vierde hoogtij.
Het waren de jaren dat we onze auto’s koesterden. De straten in Rotterdam waren op zaterdagmiddag een toon- en geurbeeld van mannen en kinderen die met water, sop en ouwe lappen hun statusbezit oppoetsten. Ja die auto is alleen al daarom vooral voor de oudere mensen van wezenlijk belang. De auto vertegenwoordigde een welvaart die de jongeren van tegenwoordig zich niet kunnen voorstellen.
In 1950 reden er nog minder dan 150.000 auto’s in Nederland. Nu staan er bij wijze van spreken al 150.000 bij elkaar geparkeerd als Feyenoord, Sparta en Excelsior op één zondag tegelijk zouden thuis spelen. Een indrukwekkende ontwikkeling die aantoont dat tot op de dag van vandaag de auto een kostbaar en statusgevoelig bezit blijft. Het geeft een gevoel van vrijheid, weelde, rijkdom en gemak.
Dat beeld wordt overigens nog eens extra versterkt omdat het openbaar vervoer niet met de ontwikkelingen is meegegroeid. In plaats van méér OV wordt het steeds minder OV. Het is bovendien duur geworden en waar begin deze eeuw gegarandeerd minimaal nog één conducteur én een controleur nog met ons meereisden, zitten onze ouderen nu vaak alleen en verlaten in de metro en de tram. En als het donker wordt niemand meer. Het wordt ouderen niet bepaald aantrekkelijk gemaakt om de auto te laten staan.
De poging om het autoverkeer in onze drukke stad te verminderen is best goed voor de veiligheid. Ook voor onze rust en gezondheid. Zo ontstonden dus ook de eerste verkeersexperimenten van dit stadsbestuur. Eerst met de Maastunnelcorridor, daarna met maatregelen bij de Erasmusbrug en het afsluiten van de Nieuwe Binnenweg ter hoogte van het Kruisplein en Eendrachtsplein. Het college voerde in een razend tempo de zogenaamde mobiliteitstransitie in. Maar zo snel als de omslag van de verkeersroutes plaatsvond zo langzaam ging het verkeer als gevolg van die veranderingen rijden.
Duidelijk is dus dat de manier waarop dit college geleidelijk aan de mensen uit hun auto heeft willen jagen volkomen verkeerd is uitgepakt. De automobilist laat zich niet dwingen. De auto is en blijft het symbool van vrijheid en rijkdom. Dus nog een keer en ik blijf het tot de gemeenteraadsverkiezingen herhalen: stop met die verkeersexperimenten, stop met die maanden durende operaties zoals nu op de Pleinweg waar het één grote chaos is en ga inzetten op een fijnmazig openbaar vervoer met een hoge frequentie waar de mensen veilig en goedkoop mee door de stad kunnen razen.
