Het is weer zover: de burgemeester van Rotterdam heeft, onder luid applaus van zo’n 40 verkleumde toeschouwers, de lichtjes van de immense kerstboom op de Coolsingel ontstoken. Een prachtig tafereel, dat je direct in een soort Hallmark-achtige kerstsfeer brengt. Nou ja, dat is de bedoeling. Maar in Rotterdam gaat dat nét wat anders.
Voor het stadhuis schittert de boom met lampjes die, naar verluidt, net zoveel energie verbruiken als een klein café op de Nieuwe Binnenweg op een vrijdagavond. Burgemeester Carola Schouten, die tegenwoordig ook wel “De Vonk van de Stad” wordt genoemd, had er duidelijk zin in. “Rotterdam, laten we samen genieten van de warmte en saamhorigheid van deze boom!” of woorden van gelijke strekking riep ze opgewekt.
Maar terwijl de camera’s klikten en de lokale omroep enthousiast verslag deed, liep Rotterdammer Henk “de Kraker” van Dijk er chagrijnig langs met zijn boodschappentrolley. “Saamhorigheid?!” snauwde hij naar niemand in het bijzonder. “Ik woon hier al 63 jaar en ook dit jaar krijg ik niet eens een kerstpakket van de gemeente!” Henk, met zijn onafscheidelijke groene bomberjack en grijze snor, heeft altijd een mening paraat. Vooral als het gaat om gemeentebudgetten.
Naast Henk stond Ria, bijgenaamd “Ria van het Raadhuis”. Elke raadsvergadering zit ze op de publieke tribune, met een thermoskan koffie en een notitieblok waarop ze driftig aantekeningen maakte. Elk protest, debat of lintjesregen? Daar stond Ria, gewapend met haar scherpe commentaar en soms een eigengemaakt spandoek. Nu staat ze bij de ontsteking van de de lichtjes. “Die boom, hè? Prachtig, hoor. Maar mijn straatlamp staat al drie maanden uit. Misschien hadden ze dát geld beter daaraan kunnen besteden.”
De ironie van het moment ging aan niemand voorbij. Terwijl de burgemeester plechtig sprak over verbinding, klaagde Jan, een lokale stratenmaker, dat hij door de kerstdrukte niet eens normaal bij de Hema kon komen. “Elke keer die kerstmarkten en gezelligheid,” bromde hij. “Maar als ik een nieuwe schep nodig heb, moet ik naar Zuid fietsen. Waar blijft die saamhorigheid voor mij?”
Toch is er ook magie in de lucht. Kleine Jayden en Destiny uit Crooswijk stonden met open mond te kijken naar de verlichte boom. “Het lijkt wel Disneyland!” fluisterde Jayden, terwijl Destiny een warme wafel kreeg van een vriendelijke kraamhouder. Dat zijn de momenten waar de stad het voor doet, toch?
Maar zoals altijd in Rotterdam, draait het leven niet alleen om de mooie plaatjes. Het zijn de verhalen van Henk, Ria en Jan die de stad écht kleur geven. Want terwijl de kerstboom straalt, blijft de vraag: straalt iedereen in de stad even hard mee? Of blijft het, zoals Henk het verwoordde, “allemaal mooi voor de plaatjes, maar weinig voor de mensen?”
Ach ja, Rotterdam: de stad waar zelfs de kerstboom een onderwerp van discussie kan worden. Maar wees eerlijk, zouden we het anders willen? Gelukkig kerstfeest, stad van meningen en magie!
