Ach, Rotterdam, de stad die zelfs in stilstand vooruitgang belooft. Nu staan we niet alleen bekend om onze skyline, onze haven, en onze humor, maar ook om onze glorieuze plek als filehoofdstad van Nederland. Een prestatie waar je u tegen zegt – of liever: waar je stil van wordt. Letterlijk.
Gemiddeld staan we 63 uur per jaar in de file. Zestig-en-drie! Dat is bijna drie dagen van je leven in een stilstaande auto, starend naar de bumper van een leasebak voor je. En dan nog die ‘topsnelheid’ van 24 kilometer per uur in het centrum. Een gemiddelde fietser schiet harder op, en zelfs een walmende snackbarfiets zou je inhalen.
De Maasstad is nummer 26 wereldwijd als het op fileleed aankomt, maar hé, dat is toch nog altijd beter dan Istanboel. Daar staan ze 105 uur per jaar stil. Zie je? Het kan altijd erger. We hebben tenminste nog een functionerende metro, al is dat geen troost voor de automobilist die al drie kwartier achter een vrachtwagen vol heipalen staat.
Wat dit alles kost? Geen idee, maar als ik de berekeningen voor onze Britse buren mag geloven – die €702 per jaar kwijt zijn aan verloren filetijd – kan het hier niet veel beter zijn. Dat bedrag zou overigens prima in een extra stroopwafelautomaat langs de A20 kunnen worden geïnvesteerd. Je moet wat als je toch stilstaat.
Het echte drama zit echter niet in de files, maar in de oplossingen. Slimme knappe koppen opperen steeds vaker de term ‘autoluw’ voor de binnenstad. Geweldig plan. De files verdwijnen natuurlijk niet, ze verschuiven gewoon naar de omliggende wijken. En daar zitten de bewoners écht te wachten op een parade van claxonnerende auto's en boze bestuurders.
Dan is er nog de fietser, die vrolijk tussen de stilstaande auto's door slingert. Laat ik als Rotterdams ervaringsdeskundige zeggen: het enige wat gevaarlijker is dan een Fatbike op een fietspad, is een Fatbike op de stoep naast een file. Menig automobilist heeft gefantaseerd over een catapult waarmee hij die dingen de Maas in kan schieten.
Maar goed, laten we het luchtig houden. Misschien moeten we een filefestival organiseren. Met foodtrucks – hoe ironisch! – en een liveband die in de berm speelt. Of een ‘filebingo’, waarbij je punten krijgt voor elke zuchtende bestuurder, vloekende vrachtwagenchauffeur of haperende ruitenwisser.
Het mooiste blijft echter onze Rotterdamse mentaliteit. Stilstand? We draaien de radio wat harder, gooien een schuurspons over de vooruit, en maken er het beste van. Want zoals we hier zeggen: “Het maakt niet uit hoe traag je gaat, zolang je maar beweegt.”
En eerlijk? Die 63 uur in de file voelt nog altijd korter dan de wachttijd op een huis in Kralingen. Tot morgen in de ochtendspits!
