Volgens het jongste rapport van de gemeente – de 'Omnibusenquête 2025', voor de liefhebber – is maar liefst 69% van de Rotterdammers trots op hun stad. Nog eens 23% is “een beetje” trots. Samen dus ruim negen op de tien mensen die in koor roepen: “Rotterdam, ik hou van jou!”
Maar als je dezelfde mensen op straat spreekt dan hoor je toch een iets ander geluid:
“Die brug is weer dicht, hè, k*tstad!”
“Ze bouwen hier alleen nog maar voor expats, man.”
“Waar is die goeie ouwe Lijnbaan gebleven?”
En mijn persoonlijke favoriet: “Ik ben hier geboren, dus ik mag klagen.”
Welkom in de schizofrene stad.
In Rotterdam kun je dus blijkbaar dolblij zijn met je stad, terwijl je er tegelijkertijd op scheldt alsof je door haar bent verlaten voor een Amsterdammer met een bakfiets. Wij zijn de enigen die onze stad op handen dragen, maar schudden haar dan wel effe door elkaar. Trots is in deze stad geen warm gevoel, maar een geharde spier die je alleen aanspant als er een buitenstaander kritiek heeft.
Want daar ligt de grens. Als een toerist zegt: “Wat een lelijke stad”, dan springen we op als een havik op een duif. “Hé makker, dit is geen lelijke stad, dit is karakter!” Maar onderling, ja dan mag alles. Rotterdam is als je moeder: jij mag haar uitschelden, maar als iemand anders het doet, krijgt die meteen een schop voor z'n smoel.
De enquête zegt ook dat 71% van de Rotterdammers het “leuk” vindt om aan niet-Rotterdammers te vertellen dat ze in Rotterdam wonen. Ik stel me dan een gesprek voor in een treincoupé:
“Waar kom jij vandaan?”
“Rotterdam.”
“O, leuk!”
“Ja... nou ja, het is eigenlijk een pleurisbende hoor, maar wel mijn pleurisbende.”
Misschien zit daar wel de ware liefde in. Niet in het rozengeur-en-maneschijn-gedweep van toeristenfolders, maar in het recht-voor-z’n-raap gemopper. Rotterdam is niet perfect, en precies daarom houden we ervan.
Dus ja, zeven op de tien Rotterdammers zijn trots op hun stad. En die andere drie? Die wonen hier ook nog steeds. Vrijwillig. Tegen beter weten in. Want ergens, diep vanbinnen, houden we allemaal van deze stad. We hebben het alleen op z’n Rotterdams moeilijk met toegeven.
En wie het daar niet mee eens is? Die komt maar eens gezellig op de Coolsingel staan. Mag-ie dat zelf aan die andere zeven Rotterdammers gaan uitleggen. Eerst even checken of er niet toevallig een protest is tegen de sloop van iets, natuurlijk.
